Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Πάτος

Μη με ρωτάς: "πώς πάει, Κατερίνα;"γιατί είμαι πρόθυμη να σου πω, από μόνη μου. Μάλλον είχα σκοπό να αναπτύξω το θέμα στο blog, μα αφού εδώ είμαι "συνδεδεμένη" με ποιο πολλούς, θα το πω!
Δε ντρέπομαι εύκολα, εγώ!...
Θέμα μου, πέρα απ' τα πολλά που σκεφτόμουνα και σήμερα, ήταν ο πάτος. Ναι, αυτός που πιάνουμε μερικές φορές εμείς οι άνθρωποι, είτε γιατί μας σπρώχνει η ζωή, είτε γιατί μόνοι μας γλυστρήσαμε και πέσαμε παρακάτω, είτε ηθελημένα, είτε αθέλητα. ΉΘελα να αναπτύξω αυτό το "ηθελημένα". Υπάρχουν φορές που ο άνθρωπος, θέλει να το δοκιμάσει κι αυτό, αν τον έχουν ζαλίσει τα ψηλά και τα ψεύτικα. Όταν φτάσει εκεί, λοιπόν, "βλέπει" αλλιώς, αποφασίζει και πράττει. Μπορεί να του ρίξουν σκάλα, μπορεί όμως και να "σκάψει" με τις νέες του δυνάμεις, να δημιουργήσει μόνος του σκαλιά και να ξανανέβει... Όλη δική του η απόφαση! Αξίζει να ζεις, με δική σου απόφαση! (Έγραψα ένα κατεβατό, δε ξέρω τι νόημα βγήκε, ανάβουν και οι ειδοποιήσεις, δεν τα βλέπω! Βαθιές σκέψεις ήταν, τις ελευθερώνω στον αέρα!)
Υγ. Την φώτο την βρήκα στο γκουγκλ, ήταν οι πρώτη εικόνα στη λέξη πάτος και ήταν και των ενωμένων μπλόγγερ! Τυχαίο; Εντελώς! Μια ζωή, μόνη, κατ' επιλογήν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου