Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

ΚΟΒΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (του Γιάννη Τσίγκρα)

***
ευχαριστω πολυ που τον θυμαστε...
καλημερα σε ολους..


Konstantinos Loukopoulos
ΚΟΒΕΙ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ (του Γιάννη Τσίγκρα)
Αγαπώ τα νυχτερινά τρένα,
εκείνα στα οποία, ο εισπράκτορας
αναγκάζεται να κόψει εισιτήριο
στον εαυτό του,
γιατί οι επιβάτες είναι όλοι νεκροί
ή ταξιδεύουν ο ένας στο όνειρο του άλλου.
Αγαπώ τα τρένα που δε σταθμεύουν,
τα άδεια μοτέλ,
όπου χασμουριέται το τελευταίο τζουκ- μποξ
του Πέτερ Χάντκε,
την ώρα που ο τελευταίος
εξηγεί στην πληθωρική ιδιοκτήτρια,
ότι η αγωνία του "τερματοφύλακα
πριν το πέναλτι", είναι το τέλος του βιβλίου
που τού 'πεσε στο πάτωμα και σκόρπισε,
αόρατο, σαν τον υδράργυρο.
Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2014 - 6:37 μ.μ.

***
ΣΧ. Δεν υπάρχει "Ευχαριστώ", στο να θυμάται κάποιος τον Γιάννη, Ρούλα μου!
Απλά, συμβαίνει.
Να είσαι γερή να τον θυμάσαι, κι εμείς μαζί σου...

Ζόρικη νύχτα. Ξημερώματα 9/11/19
Πέρασαν 3 χρόνια από τότε που Έφυγε.
3 χρόνια με μπερδεμένα τρένα, στιγμές, λέξεις, νύχτες, με συνεχόμενα πέναλτι...
Αγάντα και Υπομονή, λίγο ακόμα!

***

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου