Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

"Ξυπνήματα..."

Καλημέρα, με ψωμί! Να ξέρατε, τι μού θύμισε αυτή η φώτο!!!
Αν ξέμεινες από παντόφλες, μην στεναχωριέσαι!!!
Τη λύση στη βρήκαμε...
  • Κατερίνα Δεστάπα Ας ... συμπληρώσω... εν ολίγοις: Κάποτε... γύρω στα 10 (τώρα 53!), μ' έστειλε η μάννα για ψωμί. Δεν άντεχα... Έκλεψα... Ήταν τρύπιες οι παντόφλες της... Πήρα δυο φρατζόλες του κιλού, έβγαλα με μαεστρία την ψίχα, έβαλα μέσα τις καινούργιες πλαστικές παντόφλες (κλειστές πίσω - τόσο φτάναν τα λεφτά...) και ... όταν η μάννα πήγε αυθόρμητα το βράδυ να κόψει το ψωμί... σκούπιζε τα μάτια της... ένα σκουπίδι στα μάτια της... πολλά τα σκουπίδια... πολλές οι τύψεις μου... δεν μου είπε ποτέ, τίποτα, μόνο τις φορούσε... και δούλευε κι άλλο... να επιστρέψει τα λεφτά... των κακών "πατημασιών" μου... Εκεί πήρα ένα ΚΑΛΟ μάθημα, στο καλύτερα ξυπόλητη... (Εσείς και ο εξομολόγος μου! Αφορμή, μια φώτο, φαντασίας! Πόσο ματώνει, αν έχει και ψίχα...! Φιλιά και Καλό Σαββατοκύριακο! Δεν πάει παρακάτω, μετά απ' αυτή την ανάμνηση!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου