Σας αγαπώ!

Ενώ το σκυλί κλαίγοντας τρυπάει αυτιά και καρδιές...
θυμήθηκα και κάτι άλλο που θέλω να το γράψω.

Συνέβει σε μια γνωστή μου κυρία, πάνω από 75.

... Κι αν είσαι τόσο, όλο και κάτι δε θα λειτουργεί καλά στον οργανισμό σου.

Εδώ νεότεροι και είμαστε σαράβαλα....

Έτρεχε λοιπόν σε γιατρούς και γιατρούς, μάζευε εξετάσεις, θα κάνει, δε θα κάνει εγχείρηση, ο ειδικός γιατρός θα αποφάσιζε.

... Έτσι, εκείνη τη μέρα, (μεγάλη η αγωνία της, δεν το συζητάμε! Ποιος δεν κρεμάστηκε απ' τα χείλη ενός γιατρού για τις απαντήσεις του;), έτυχε να πάει και μόνη της, όταν ο γιατρός της είπε:

"Όλα καλά! Μπορούμε να αποφύγουμε την εγχείρηση...."
εκείνη γύρισε αυθόρμητα και του είπε:

"Γιατρέ, σας αγαπώ!"

Εκείνη κοντά 80, εκείνος 60, είναι, δεν είναι!

Άκουσε την φωνή της και κοκκίνησε, λέει.

"Δηλαδή... Σας ευχαριστώ πολύ, γιατρέ μου! Αυτό ήθελα να πω!"

"Όλα καλά! Μη μου στεναχωριέστε άλλο!" της είπε.

Ακόμα δε μπορεί να το πιστέψει! Ντρέπεται και γελάει συνάμα, όταν μου το λέει.

Μα, είναι τόσο αθώο ένα τέτοιο "Σας αγαπώ!"

Μακάρι να το άκουγαν οι γιατροί από γιαγιές, κάθε μέρα!