ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
-Μια ομάδα ανθρώπων ζουν σε ένα σπήλαιο όλη τους τη ζωή, αλυσοδεμένοι σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν την επιφάνεια ούτε να δουν πίσω τους, όπου βρίσκεται μια φλόγα, η οποία φωτίζει αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει σκιές στα τοιχώματα του σπηλαίου. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν αυτά τα σχήματα με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα.
Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο]. Αν κάποιο καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και
θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.
-Μια ομάδα ανθρώπων ζουν σε ένα σπήλαιο όλη τους τη ζωή, αλυσοδεμένοι σε έναν τοίχο, χωρίς να μπορούν να δουν την επιφάνεια ούτε να δουν πίσω τους, όπου βρίσκεται μια φλόγα, η οποία φωτίζει αντικείμενα που κινούνται και ρίχνει σκιές στα τοιχώματα του σπηλαίου. Οι φυλακισμένοι αρχίζουν να αποδίδουν αυτά τα σχήματα με όρους και έννοιες, ενώ πιστεύουν ότι οι σκιές αυτές είναι η πραγματικότητα.
Το ότι οι φυλακισμένοι, ωστόσο, μπορούν να δουν μόνο τις σκιές αυτές, δε σημαίνει ότι ο υπαρκτός κόσμος περιορίζεται μόνο μες στο σπήλαιο]. Αν κάποιο καταφέρουν να λυθούν από τις αλυσίδες και βγουν από το σπήλαιο, θα τυφλωθούν από τη λάμψη του Ήλιου και
θα επιστρέψουν πίσω. Αν, ωστόσο, συνηθίσουν το φως, θα δουν καθαρά τον Ήλιο, που συμβολίζει το Αγαθό, και θα καταλάβουν ότι όσα έβλεπαν μες στο σπήλαιο ήταν απλά αντίγραφα των αληθινών. Ίσως σκεφτούν να επιστρέψουν πίσω, λυπούμενοι τους φυλακισμένους συντρόφους τους. Πίσω, όμως, στο σπήλαιο, δε θα μπορούν να συνηθίσουν στο σκοτάδι, και, προσπαθώντας να διδάξουν στους υπόλοιπους την αλήθεια, ίσως δεχτούν το μίσος και την αντίδρασή τους. Ωστόσο, όσοι ελευθερώθηκαν, οι φιλόσοφοι, έχουν χρέος να επιστρέψουν πίσω και να διδάξουν και τους υπόλοιπους.
στην ανάρτηση... εκεί που έχει στα εργαλεία το Α (κεφαλαίο... ) διαλέγεις το λευκό χρώμα... και το χρώμα των γραμμάτων βγαίνει λευκό... όπως στις στήλες σου δεξιά τα γραμματα ειναι λευκά...
ΑπάντησηΔιαγραφήδίπλα στο Α είναι το χρώμα φόντου... αυτό πρέπει να το διαλέξεις μαύρο...
καλή επιτυχία!!! (στα δύσκολα της ανάρτησης! )
Υ.Γ... αυτό το κείμενο... το δώσαμε πέρισυ εξετάσεις!! η θεωρία του σπηλαίου!!... άσε... ολόκληρη θεωρία!!! (μου φαίνεται , δεν έπεσε... ευτυχώς! )...
(πάλι λάλησα πολύ!!... γεια και χαρά! )
Καλημέρα και σ' ευχαριστώ πολύ Λαμπρινή, για το συναδελφικό λάλισμα! Έκανα ότι μου είπες, δεν κατάλαβα, αν κατάφερα κάτι! Το θέμα με τα χρώματα, αν σε δεσμεύει η επιλογή του σχεδίου του μπλόγγερ, απαιτεί διορθώσεις μετά και σε πολλές αναρτήσεις. Αν αλλάξω όμως σχέδιο, πράγμα που συνηθίζω, θα τα ψάχνω όλα τα γράμματα! Γι' αυτό το άφησα "άνεργο" αυτό το μπλογκ. Πρέπει να ξέρεις να χορεύεις και πάλι καλά που είμαι στην πίστα... να λες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρίσκω αυτή την θεωρία, πολύ πιο λογική απ' όλες τις άλλες. (Και του πάντα και του τίποτα!) Γεια και Καλημέρα! Ξανά, Ευχαριστώ!
το σκέφτηκα..και απαντώ... (αφού μου έβγαλε την ψυχή... δεν επιανε το ιντερνετ!!! )...
ΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να αλλλάξεις το σχέδιο του μπλογγερ... μπορεις να κανεις κι έτσι αλλαγες...
Να πω μόνον για την επιλογή του χρώματος:
η επιλογή του χρώματος π.χ στην επομενη ανάρτηση, θα ισχύσει μονον από την επόμενη ανάρτηση και περα...
Επίσης, μπορει σε καθε ανάρτηση να έχεις διαφορετικό χρώμα!!!... αρκει να το επιλέγεις ΕΣΥ ΚΑΘΕ φορα! π.χ την μια φορα κιτρινο, την άλλη μπλε... ή κοκκινο, κ.ο.κ....
αυτά... καλή επιτυχία στο μπλογκ... και παντού!!...
καλό βραδυ, καμάρι... <3