Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Ποίηση Γιάννη Τσίγκρα

Blog Γιάννη Τσίγκρα, ΕΔΩ!
Ποίηση Γιάννη Τσίγκρα

ΦΥΣΑΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο,ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙ
Χτυπιούνται οι ανεμοδείχτες στο σκοτάδι:
"Φυσάει θάνατος ",΄μονολογούν οι ποιητές
Και κρύβουν σ'ένα πέταλο σιγής
 Ό,τι,παράφορα, έχουν αγαπήσει.
******

ΟΠΩΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ
Δε θα ξεχασθούμε, υποθέτω:
Εγώ θα σας στέλνω, σε φακέλλους,αστέρια
Κι αγγέλων πτίλα χρυσά.
Κι εσείς, σε μικρά δεματάκια,
Την οσμή των νερατζανθιών, που τόσον αγαπώ.
Θα σας εσωκλείω χερουβικά, ιδιόμελα και τεριρέμ
Και θα μου θυμίζετε
Πώς ταξιδεύουν τα εαρινά σύννεφα
Πώς σκορπίζει στη θάλασσα το φεγγάρι.
Ένας χωρισμός, βέβαια,
Μπορεί ν'ανθίσει την επόμενη στιγμή
Ή
Ύστερα από πολλές δεκαετίες
-Μικρή σημασία έχει-.
Το ζήτημα είναι
Η ύπαρξη
Μιας αγάπης ατέρμονης, όπως το βλέμμα,
Όπως΄η ελπίδα
Και η μουσική.
*******

ΧΡΟΝΙΚΑ

Τα ερωτικά ποιήματα
Δεν είναι παρά Χρονικά
Γραμμένα σε παλιούς παπύρους,
Στην όχθη της θάλασσας.
Ο πραγματικός έρωτας έχει ήδη φτερουγίσει
Σαν την καρδερίνα απο ένα σπασμένο συρματάκι.
Όταν τον ζούσαμε
Μόνο την πένα δε σκεπτόμαστε.
Φοβόμαστε την απουσία και τη σιωπή,
Κυνηγούσαμε αστέρια και πεταλούδες
Σε μάτια αγαπημένα.
Βιώναμε-
Δε μνημονεύαμε.
Ώσπου ήλθεν ο καιρός και η επιθυμία
Να καταργήσουμε
Την
Έλλειψη,
Αυτή που δημιούργησε
Ένας αποχαιρετισμός.
             *****


ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΟΝ ΜΟΥ
Τα νυχτερινά τραγούδια,
Όταν τ'ακούς σ' άλλες ώρες,
Φαλτσάρουν άσχημα
Όπως τα φρένα παλαιών λεωφορείων.
Τα νυχτερινά τραγούδια μοιάζουν
Σα μια φούχτα με φυστικοστράγαλα
Που πετάς ψηλά,όπως τους μπλε αστερισμούς.
Όπως τα γιασεμιά ή τα σανδάλια ευωχουμένων.

Τα νυχτερινά τραγούδια
Ερωτεύονται
Τα μεγάλα μάτια των πορτρέτων φαγιούμ.

Τρυπώνουν σε μακρινά τρένα,
Μπορούν να σου προσδιορίσουν το ακριβές χρώμα
Της ανθισμένης ροδακινιάς-μετά το σούρουπο,
Να τρυπώσουν στο όνειρο ενός αγγέλου
Μιας νυχτοπεταλούδας ή ενός αλητογράφου.

Αν πιάσετε στην απόχη σας έναν αμανέ
Παρακαλώ στείλτε τον μου σε παλιό καφεκούτι

Κάνω συλλογή από παλιές, θλιμμένες στιγμές
Από λέξεις που πεθαίνουν κάθε πρωϊ.
*******
ΓΕΜΙΖΕ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ
Έκανε τούμπες κι αστείες γκριμάτσες
Μπροστά στις γυναίκες
Που κοιτούσαν, μέ βλέμμα μαβί, τη θάλασσα.
Μάζευε τα στιγμιαία χαμόγελά τους
Όσα ράγιζαν κι έπεφταν
Στο χώμα
Και γέμιζε μ'αυτά τις τσέπες
Και τον κόρφο του-
Όπως τα παιδιά μαζεύουν άστρα και κοχύλια,
Όπως οι ερωτευμένοι χαράσσουν καρδιές,
Για να' χουν μια παρηγοριά
Τις βραδιές που τρελλαίνονται οι ανεμοδείχτες
Κι αγαπάς αφόρητα ό,τι δε σου φανερώθηκε,
Κι ανακαλύπτεις μια δεύτερη ζωή σου
Στο σκοτάδι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου