Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος
πέρασαν οι μέρες... το αφιέρωμα έχει παληώσει πια!!... αλλά όποτε το βλέπω στο μπλογκ σου... πολύ χαίρομαι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ που το έχεις εδώ!! Ευχαριστώ που ήσουν η έναρξή του...
Αν δεν ήσουν εσύ... ίσως να μην γινότανε ποτέ...
ευχαριστώ που το αναρτείς και εδώ!!!
Lampros Lampinos
Πέρασαν έξι μήνες, Λάμπρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν απόψε.
Σαν πριν λίγο...
Κι εγώ χαίρομαι. Για μένα είναι πολύτιμος λίθος. Ήθελα να τον "σηκώσω" μόνη μου, μα δεν μπορούσα... και σ' ευχαριστώ που τον "σήκωσες" εσύ, για μένα!
Δε μπορούσε να μείνει πίσω, Λάμπρο!
Τόσο βάρος, τέτοιος βράχος... πάντα μπροστά μου θα 'ναι...
Ήμασταν έξι, μείναμε πέντε...
Ας μη γίνουν άλλες κατολισθήσεις...